Η εξίσωση του Drake ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 1961 στο αστεροσκοπείο Green Βank της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ στα πλαίσια ενός συνεδρίου για τις πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης νοημοσύνης κατά τις απαρχές του προγράμματος SETI (Search for Extra-Terrestrial Intelligence).
Σύμφωνα με αυτήν υπολογίζεται ο αριθμός (Ν) των υπαρχόντων πολιτισμών στον Γαλαξία:
N = R* x fp x ne x fl x fi x fc x L
Όπου:
• R* = Ρυθμός δημιουργίας αστέρων
• fp = Ποσοστό των αστέρων που χαρακτηρίζεται από πλανητικά συστήματα
• ne= Ποσοστό των παραπάνω αστέρων που έχουν πλανήτες όμοιους της Γης
• fl= Ποσοστό των πλανητών στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί ζωή
• fi= Ποσοστό των πλανητών που έχουν νοήμονα ζωή
• fc= Ποσοστό των πλανητών των οποίων οι πολιτισμοί έχουν αναπτύξει τεχνολογία για διαστρικές επικοινωνίες
• L = Μέσος χρόνος ζωής ενός προηγμένου τεχνολογικά πολιτισμού από τη στιγμή που βρίσκεται σε θέση να επικοινωνήσει με άλλους πολιτισμούς, μέχρι την αυτοκαταστροφή του
Πριν από οτιδήποτε άλλο οι επιστήμονες διαχωρίζουν ποιοι αστέρες είναι υποψήφιοι για τη φιλοξενία ζωής, ώστε στη συνέχεια να μελετήσουν εάν έχουν πλανητικό σύστημα και βραχώδεις πλανήτες, οι οποίοι είναι πιθανότερο (σύμφωνα πάντα με την ανθρώπινη οπτική) να φιλοξενούν ζωή.
Οι γίγαντες και υπεργίγαντες θεωρητικά βγαίνουν εκτός της έρευνας επειδή καίνε τόσο γρήγορα τα καύσιμά τους και πεθαίνουν πριν μπορέσει να δημιουργηθεί ζωή στους τυχόν πλανήτες που έχουν δημιουργηθεί γύρω τους. Χρειάζονται αστέρια τα οποία έχουν σταθερότητα και μεγάλο εύρος κατοικήσιμης ζώνης γύρω τους. Τέτοια αστέρια είναι αστέρια της κυρίας ακολουθίας που μοιάζουν με τον δικό μας ήλιο. Ζουν μεγάλο χρονικό διάστημα, κάτι που επιτρέπει τη δημιουργία και ανάπτυξη ζωής και έχουν «πλατιά» κατοικήσιμη (θερμή) ζώνη. Ακόμα, σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις των αστροφυσικών και εξωβιολόγων, υποψήφια άστρα θα πρέπει να θεωρούνται και οι ερυθροί νάνοι οι οποίοι δεν θεωρούνταν παλιότερα, εξαιτίας της ψυχρότητάς τους και κατ’ επέκταση του μικρού εύρους κατοικήσιμης ζώνης. Θεωρείται ότι, αν και ψυχροί, η σταθερότητα τους και η διάρκεια της ζωής τους (η οποία ξεπερνά κατά πολύ τη διάρκεια ζωής του ήλιου μας) σε συνδυασμό με τον αριθμό τους (αποτελούν τα περισσότερα αστέρια στον Γάλαξία μας) αντισταθμίζουν τα μειονεκτήματα τους και τα θέτουν υποψήφια προς μελέτη.
Γενικά όμως οι παράμετροι της εξίσωσης Drake (εκτός ίσως των τριών-τεσσάρων πρώτων που μπορούμε να κάνουμε εκτιμήσεις βασισμένοι σε παρατηρήσεις) είναι υποκειμενικές έως αυθαίρετες και ποικίλουν από προσέγγιση σε προσέγγιση. Στα πιο αισιόδοξα σενάρια μπορεί να υπάρξουν δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες πολιτισμοί στον γαλαξία μας μονάχα, ενώ στα πιό απαισιόδοξα ένας έως δέκα!
Επίσης πρέπει να θυμηθούμε όλοι την μανία που είχε πιάσει την ανθρωπότητα, ιδίως την εποχή του ψυχρού πολέμου, με την ανακάλυψη UFO ακόμα και στην αυλή των σπιτιών μας. Ελεύθερα σκέφτεται και πιστεύει ο καθένας ό,τι επιθυμεί, αλλά ακόμα πιό συστηματικά χειραγωγείται η σκέψη του από τις κυβερνήσεις! Ας μην το ξεχνάμε αυτό. Όλη η παραφιλολογία που αφορούσε και αφορά συνομωσιολογικά σενάρια σίγουρα εξάπτουν το ενδιαφέρον και είναι ελκυστικά. Επίσης αποσπούν την προσοχή από τρέχοντα μείζονα ζητήματα.
Πέραν αυτών οι προσπάθειες που γίνονται ας πούμε με το πρόγραμμα SETI, όπου καθένας αισθάνεται ότι μετέχει σε κάτι μεγάλο (!) έχουν το ενδιαφέρον τους, αλλά μέχρι στιγμής δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, εκτός από εντυπωσιακά screensavers. Μήπως στην εξίσωση να έμπαινε λοιπόν και κάποια μεταβλητή που να όριζε το πλήθος των υπολογιστών που συμμετέχουν στην ανάλυση δεδομένων στο Seti@home ή κάτι τέτοιο; Αλλά τι αποτέλεσμα να βρεθεί σκέφτομαι με το ανεπαρκές γιά τόσο μεγάλα έργα μυαλό μου, αν το μόνο που κάνουμε είναι να στοχεύουμε ένα απειροελάχιστο μέρος του σύμπαντος και να …περιμένουμε ΤΟ σήμα! Μάλλον άλλη αντιμετώπιση θέλει.
en passant 